1. Ontstaan
Het kattenras Savannah bestaat nog niet bijster lang, en is ontstaan in Amerika in de jaren 80 van de 20ste eeuw. Judee Frank fokte al met katten, en kruiste een serval kater met een Siamese poes. Op 7 april 1986 zag de allereerste Savannah kat het daglicht. Het was een poes – een vrouwtje dus – en kreeg de naam Savannah, een verwijzing naar het natuurlijke leefgebied van de serval.
Serval
Siamees
De poes Savannah groeide bij Judee Frank uit tot een volwassen kat, dat ook weer een nestje kittens kreeg. Een Bengalenfokker schafte een van Savannah’s kittens aan en was erg gecharmeerd van de mooie kat met het vriendelijke karakter en de wilde looks. Deze man, Patrick Kelly, zag een nieuw kattenras voor zich; dit zou een kat moeten worden met het indrukwekkende en exotische uiterlijk van een Afrikaanse serval gecombineerd met de karaktereigenschappen van een gedomesticeerde kat.
Kelly nam contact op met een andere Bengalenfokker, Joyce Sroufe en deelde met haar zijn plannen om een nieuw kattenras te fokken. Samen dachten zij een plan uit, en in 1994 werd het eerste nestje kittens geboren. Op dat moment had het kattenras echter nog geen naam, en Kelly en Sroufe besloten – net als Frank destijds – eer te doen aan de oorsprong van het kattenras en het ras te vernoemen naar het natuurlijke leefgebied van de serval en het allereerst gefokte exemplaar, namelijk Savannah.
2. Generaties
Binnen het kattenras Savannah worden fundamentele verschillen erkent in de wijze waarop wordt gefokt, en de afstand tot de serval. Dit wordt gedaan met behulp van een F en een cijfer – deze methode is over genomen vanuit Amerika. De F staat hier voor het Engelse filial, wat vrij vertaald voor generatie staat. Het cijfer geeft aan hoeveel generaties de Savannah verwijderd is van een serval.
De F1, F2 en F3 worden beschouwd als eerste generaties. Een F1 Savannah is dus een eerste generatie Savannah waarbij een van de ouders een serval is. Een F2 Savannah is twee generaties verwijderd van een serval; voor de fok is geen gebruik gemaakt van een serval maar is de serval een grootouder. Hoe hoger het getal, des te verder de Savannah dus is verwijderd van de serval.
Een fokker zal altijd de generatie vast stellen van de kittens; hierbij wordt uitgegaan van de ouder die het dichtst bij de serval staat. Vervolgens wordt een rekensom gehanteerd: de generatie van de ouder die het dichtst bij de serval staat + 1 generatie. Het geslacht van de ouders speelt hierbij geen rol.
Bijvoorbeeld: Een F1 Savannah kruist met een F7 Savannah. De F1 ouder staat het dichtst bij de serval, dus hier wordt 1 bij opgeteld: de kittens zijn F2 Savannahs.
In de huidige wet- en regelgeving worden de eerste generaties Savannahs - doorgaans F1 t/m F3 - geen Savannah genoemd, en zelfs geen raskat maar een hybride kat behorend tot de soort serval. Naast de lettercodes worden voor deze generaties ook de benaming "Foundation-katten" gebruikt . Wanneer je een kat met deze benaming tegen komt, betekent het dat deze direct afstamt van een Serval.
A, B, C en SBT
Achter een F kan ook een A, B of C worden toegevoegd. Deze methode wordt gehanteerd wanneer één van de ouders of (over)grootouders geen Savannah is. Zo is een F1 automatisch een F1 A omdat er wordt gekruist met behulp van een serval en dus geen Savannah. Vanuit vaktermen noemen we dit outcross.
Conform de rasstandaard van de Savannah is outcross sinds 2012 niet meer toegestaan, en worden de lettercodes A, B en C alleen nog gebruik op de generaties F1 t/m F3. De praktijk loopt hier echter op achter, en heeft nog niet het punt bereikt waarbij enkel Savannah x Savannah kruisingen plaatsvinden. De lettercodes worden dus nog wel gehanteerd, ook in lagere generaties.
In het stamboek worden Savannahs met de lettercode A, B of C aangeduid als “experimental Savannah”. Enkel Savannahs met ten minste 3 generaties (ouders, grootouders en overgrootouders) pure Savannah x Savannah worden als raszuiver beschouwd en als Stud Book Tradition geregistreerd in het stamboek.
3. Uiterlijke kenmerken
Een Savannah fokker streeft dezelfde idealen na als de oorspronkelijke bedenkers voor ogen hadden, een huiskat die qua uiterlijk zoveel mogelijk op zijn Afrikaanse voorouder de serval lijkt. Dat houdt in dat een kleine, driehoekige kop met in verhouding tot de kop grote, rechtopstaande oren en een groot, lang en rank lichaam aanwezig moeten zijn in een Savannah. Met name de juiste verhouding tussen kop en lichaam en de oren zijn erg belangrijk. Daarnaast zijn de licht gekleurde vlekken op de achterkant van de oren – ocelli genoemd – en oorpluimen gewenste uiterlijke kenmerken.
Solid spots
Denkt men aan een wilde kat, dan denkt men aan strepen of rozetten. Een serval heeft echter solid spots – dat houdt in dat ze vlekken (spots) hebben in één kleur (solid). Volgens de rasstandaard moeten de vlekken van een Savannah effen donkerbruin tot zwart van kleur zijn, en rond, ovaal of enigszins langwerpig van vorm zijn. Zowel rozetten als vlekken in een kleur anders dan donkerbruin of zwart leveren een minder goede beoordeling op bij een keuring op een kattenshow.
Grootte en gewicht
De wijze waarop een Savannah is gekruist is bepalend voor de grootte en het gewicht van de kat. Hogere generaties zijn bijvoorbeeld over het algemeen groter en zwaarder dan Savannahs van lagere generaties.
Een Savannah van de eerste generatie staat het dichtst bij de serval en heeft gemiddeld een schofthoogte van 45 cm en een gewicht van 9 kilo. Dit neemt af naarmate de generaties toenemen. Vanaf de 4de generatie is een Savannah qua grootte en gewicht gemiddeld gelijk aan een normale tot grote huiskat. Wel moet men er rekening mee houden dat katers groter en zwaarder worden dan poezen van dezelfde generatie.
4. Rasstandaard
Een rasstandaard is bedoeld voor fokkers, als een leidraad om de perfecte kat volgens de wensen voor een bepaald ras te kunnen fokken. Daarnaast kunnen keurmeesters het gebruiken om tot een zo objectief mogelijke beoordeling te komen bij het keuren van een raskat. De rasstandaard gaat overigens verder dan alleen het uiterlijk – er worden ook bepaalde karakter eigenschappen toegedicht aan een ras. Over het karakter van de Savannah is bijvoorbeeld opgenomen dat het een zelfverzekerde, alerte, nieuwsgierige en vriendelijke kat is. De rasstandaard van de Savannah is van toepassing op raszuivere, volledig gedomesticeerde Savannahs (vanaf de 4de generatie) en is opgesteld door 2 Amerikaanse fokkers in overleg met de Amerikaanse kattenvereniging doch internationaal erkende The International Cat Association (TICA).
Rasstandaard Savannah (SV)
TICA-rasstandaard
Categorie: traditioneel
Soorten: solid, tabby en silver/smoke
Kleuren: zwart, bruin (zwart) spotted tabby, zwart zilver spotted tabby en zwart smoke
Kop
-
In verhouding tot het lichaam een kleine kop. Het gezicht vormt een gelijkzijdige driehoek
-
Recht tot enigszins rond voorhoofd
Oren
-
Opvallend grote oren die kaarsrecht omhoog staan, breed aan de basis, hoog op de kop geplaatst (in lichte buitenwaartse lijn). De buitenste ooraanzet start boven de bovenste ooghoogte (hoger is toegetaan). De binnenste ooraanzet start ter hoogte van de bovenkant van de schedel
-
Afgeronde toppen
-
Ocelli's op de achterzijde van het oor zijn zeer gewenst
Neus
-
De neus steekt in profiel iets uit
-
De neus is aan de bovenkant breed, met laaggeplaatste neusgaten
-
Doordat de neus iets uitsteekt in profiel en de lijn naar de kin iets terugloopt, lijkt de kin iets teruggetrokken
Lippen
-
Zwarte lippen (ongeacht vachtkleur)
Ogen
-
Iedere oogkleur is toegestaan
-
Middelgrote ogen, matig diep geplaatst met een tussenruimte van tenminste één oogbreedte. Bovenzijde van het oog is boemerangvormig, onderzijde is amandelvormig
-
Duidelijk zichtbare traanstrepen
-
Binnenste ooghoek loopt parallel met de neuslijn
Lichaam
-
Een lang, lenig en goed gespierd lichaam, in verhouding tot de kop groot van afmeting
-
Stevig, goed ontwikkeld, maar soepel spierstelsel
Vacht
-
Vrij korte, niet overdreven dikke vacht, die tamelijk glad tegen het lichaam aanligt. De vacht is voorzien van duidelijke, donkerbruine tot zwarte spots (op poten, voeten en gezicht zijn de spots kleiner)
Nek/schouders/borst
-
Lange, slanke nek
-
Prominent aanwezige schouderbladen
-
Diepe borst
Heup/dijen/buiklijn
-
Heupen en dijen zijn vol en lang en in verhouding tot de rest van het lichaam iets zwaarder
-
Licht opgetrokken buiklijn richting heupen
Poten en voeten
-
Opvallend lange, goed gespierde poten
-
Achterpoten iets langer dan de voorpoten
-
Ovale voeten van gemiddelde grootte
-
Voetzolen bruinzwart of steenkoolzwart
Staart
-
Staart van gemiddelde lengte, gemiddeld tot dik met een stompe staartpunt
5. Karakter
Ondanks zijn wilde oorsprong en exotische uiterlijk is de Savannah over het algemeen erg vriendelijke, aanhankelijk en bovenal nieuwsgierig. Ze staan bekend als alert, actief en ondernemend – ze zijn altijd op zoek naar avontuur.
Daarnaast zijn ze bijzonder mensgericht. Omdat ze zo nieuwsgierig en ondernemend zijn, vinden ze het erg interessant om hun baasje en diens bezigheden de hele dag op de voet te volgen. Ook zijn ze erg intelligent en leergierig. Ze begrijpen snel de oorzaak en gevolg van hun eigen handelingen, maar ook die van hun baasje. Het is bijvoorbeeld ook gemakkelijk om ze een spelletje zoals “apporteren” aan te leren. Door hun loyale, aanhankelijke en speelse aard wordt de Savannah ook wel eens “de hond onder de katten” genoemd.
Bovenstaande karaktertrekken komen voort uit de rasstandaard, en zijn dus in mindere mate van toepassing op hogere generaties. Immers hebben de genen van de serval een grotere invloed op de F1 t/m F3, en moet er bij deze hybride katten rekening worden gehouden met een minder gedomesticeerd temperament. Bij deze generaties moet een baasje bedacht zijn op een schuwer karakter, waarbij de katten zich ook minder goed laten benaderen door met name vreemden. De territoriumdrift is bij deze generaties ook groter, waarbij een baasje moet letten op gedrag zoals het fel verdedigen en fanatiek afbakenen van het territorium met urine (sproeien).
Fokkers van raszuivere Savannahs selecteren niet alleen op uiterlijk, maar ook op karakter en temperament. Deze worden namelijk in meer of mindere mate door de ouders doorgegeven aan hun nakomelingen. Het zijn echter niet alleen erfelijke factoren die een rol spelen – ook de omstandigheden waarin een kitten opgroeit, en de gebeurtenissen die in diens eerste levensweken en -maanden plaatsvinden zijn van invloed op het uiteindelijke karakter van een kat. Fokkers bieden hun katten en kittens dan ook een huiselijke en veilige omgeving om in op te groeien, en steken energie en tijd in het socialiseren van kittens.
6. Gedrag
Met een Savannah haalt je een atletische, actieve en ondernemende kat in huis. Het is voor dit ras belangrijk dat ze hun energie kwijt kunnen door veel te bewegen – rennen, springen en klimmen – en te spelen. Een Savannah heeft dan ook meer ruimte nodig dat de gemiddelde huiskat. Bovendien zijn ze bovengemiddeld goede jagers!
Muizen en vogels, vliegen en motvlinders, kikkers en spinnen – alles wat klein is en beweegt kan maar beter uit de buurt van een Savannah blijven. Ze kunnen zich uren vermaken met een prooi, of deze nu levend is, of van speelgoed. Ze zijn uitermate goed te vermaken met jachtspelletjes – die het liefst interactief zijn waar het baasje ook een rol in speelt – maar kunnen ook prima in hun eentje spelen.
Door hun sociale en aanhankelijke aard zijn Savannahs niet geschikt om de hele dag alleen te zijn. Ze zijn erg toegewijd aan hun baasje en stellen menselijk gezelschap zeer op prijs. Een kattenmaatje waarderen ze echter net zo erg – ze ervaren snel een klik met de meeste katten, en dit hoeft niet per se een raskat te zijn. Vanwege hun speelse karakter zijn Savannahs goed te houden in een gezin met (kleine) kinderen en kunnen ze over het algemeen prima opschieten met honden.
Vocaliseren
Ieder baasje beschrijft het geluid van zijn eigen kat net iets anders. De vocalisatie van een Savannah is anders dan die van een normale huiskat, en dat vindt zijn oorsprong in de serval. Een serval miauwt namelijk niet, maar maakt een vrij bescheiden, tjilpend geluid. Ze kunnen overigens wel flink blazen en sissen, geluiden die je vooral bij de eerste generatie Savannahs veelal zult terug horen.
Vanaf de tweede generatie keert het vocaliseren in de klanken van de vertrouwd miauw weer terug. Dat betekent niet Savannahs veel miauwen – dit is veelal gebonden aan het individu. Het merendeel van de Savannah miauwt echter toch maar mondjesmaat, maar een enkeling miauwt veel en luid. Bij deze individuen ligt ook de oorsprong ten grondslag aan het vocaliseren – er is veelal gekruist met vocale, Oosterse rassen zoals de Siamees.
Ook hierin kan de omgeving een rol spelen – hoe meer geluid in huis, hoe meer een Savannah van zich zal laten horen. Savannahs die opgroeien in een huiselijke omgeving zijn vaak “gezellige kletsers” – als het baasje tegen ze praat, “kletsen” ze graag terug.
Katers vs poezen
Mensen met ervaring met katten zullen erkennen dat katers over het algemeen iets aanhankelijker en knuffeliger zijn dan poezen. In een situatie met enkel poezen kunnen zij wat kattig en pittig reageren. Savannah katten vormen hierop geen uitzondering.
In Savannahs zien we echter wel nog een verschil tussen katers en poezen – hoewel beide ondernemend zijn ingesteld, doen de katers hier nog net een extra schepje bovenop. Ook tijdens het spelen zul je merken dat katers net wat fanatieker zijn. Voor beide geldt overigens dat een castratie of sterilisatie wat meer rust brengt in het karakter.
Ongewenst gedrag
Wanneer je een dier belemmerd in diens natuurlijke gedrag, kan dit uiteindelijke leiden tot probleemgedrag dat veelal ongewenst is. Eerder heb je kunnen lezen dat Savannahs energieke en actieve katten zijn – ze hebben behoefte aan uitdaging. Dit kun je bieden door in je huis aandacht aan hun behoeften te besteden en ze de ruimte te geven om te rennen, klimmen en springen, door veel samen te doen, of ze een kattenmaatje te geven. Als een Savannah zijn energie niet kwijt kan, neemt de kans op ongewenst gedrag toe. Ook wanneer een Savannah wordt gedwongen om in een kleine ruimte samen te leven met andere katten, is de kans dat de Savannah ongewenst gedrag gaat vertonen groot.
Sproeien wordt door baasjes veelal gezien als ongewenst gedrag. Immers vindt geen enkel mens het prettig als de geur van urine rond waart in huis. Toch is sproeien – het staande afgeven van kleine beetjes urine aan de omgeving – iets wat bij Savannahs vaker voor komt dan bij katten die geen exotische voorouders hebben. Zowel katers als poezen kunnen sproeien, bijvoorbeeld om het territorium af te bakenen (katers), of omdat ze krols zijn en katers willen laten weten dat ze open staan voor een dekking (poezen).
Geursignalen afgeven met urine zien we terug bij veel zoogdieren. Het is heel normaal, natuurlijk gedrag en moet niet direct worden weg geschreven als ongewenst gedrag. Wil je niet dat je kat in huis gaat sproeien? Laat je kat dan tijdig castreren of steriliseren. Een gecastreerde kater heeft geen tot weinig territoriumdrift, en een gesteriliseerde poes hoeft geen katers te lokken. Overigens kan het voorkomen dat een kat na een sterilisatie of castratie toch blijft sproeien. Neem in zo’n geval contact op met je dierenarts. Sproeien kan ook een medische oorzaak hebben, zoals nierproblemen of blaasgruis, en daar kan een kat behoorlijk last en pijn van hebben. Heeft je dierenarts een medische oorzaak uitgesloten dan is het aan te raden om een kattengedrag specialist in te schakelen. Katten zijn gevoelig voor stress en verandering, Savannahs vormen daarop geen uitzondering. Een kattengedrag specialist kan je helpen om te ontdekken wat de oorzaak is en advies geven over het omgaan of zelfs oplossen van sproeigedrag en de harmonie in huis terug te brengen.
7. Voeding
Je bent wat je eet is een gezegde die je vaak hoort, en deze is ook van toepassing op katten. Een gezonde voeding kweekt sterke botten en spieren en zorgt een glanzende, zachte vacht. Voor een optimaal effect bestaat er voor katten voeding afgestemd op verschillende levensfases: kitten, 1+, 7+ en senior om maar wat voorbeelden te geven. Ook is er voeding te vinden gericht op (het helpen omgaan met) bepaalde condities en het activiteitsniveau van katten.
Savannahs worden nog wel eens verward met servals, en hoewel ze er – idealiter – veel van weg hebben, eten ze toch echt niet alleen vers vlees. Je kunt ze prima “gewone” kattenbrokken voorschotelen, en ja, ze trekken hun neus niet op voor vers vlees – maar dat geldt voor alle katten. Het blijven ten slotte van nature echte vleeseters.
Je kunt de voeding van je Savannah zelf samen stellen, maar dat hoeft niet. Het vergt kennis over en ervaring met de voedingsbehoefte van je Savannah om zelf een gevarieerd en uitgebalanceerd dieet samen te stellen. Als je je hier niet in hebt verdiept, is het dan ook niet verstandig om dit wel te proberen.
Vertrouw in dat geval op de fabrikanten van kattenvoeding; als je hoogwaardige voeding van een gerenommeerde voedingsfabrikant koopt mag je er van uit gaan dat zij zich hebben verdiept in de correcte hoeveelheid en samenstelling van de bouw- en voedingsstoffen in het voer dit geldt voor zowel kattenbrokken als rauwe voeding. Voeg nooit op eigen initiatief extra vitaminen, mineralen of supplementen toe zonder overleg met je dierenarts. Het is erg belangrijk – voor iedere kat – dat ze dagelijks alle voedingsstoffen binnen krijgen die ze nodig hebben; te veel of te weinig kan op den duur schadelijke gevolgen veroorzaken.
Taurine
Een belangrijke voedingsstof voor katten is taurine; dit is een zogenaamde aminozuur dat katten niet zelf kunnen aanmaken maar wel nodig hebben om gezond te blijven. Met name Savannahs hebben hier veel behoefte aan. Ze krijgen doorgaans genoeg van dit aminozuur binnen via hun voeding. Het is dus zaak er bij de soort voeding op te letten dat er voldoende taurine in zit - of je jouw kat nu kattenbrokken, rauwe voeding of een combinatie voorschotelt. Bij een gebrek aan taurine kunnen katten ernstige oogproblemen ontwikkelen, maar kan ook het zenuwstelsel en het hart worden aangetast. In extreme situaties kan een kat zelfs overlijden door een tekort aan taurine.
Ook voor taurine geldt dat je in principe kunt vertrouwen op de voedingsfabrikant; kattenvoer dat wordt verkocht als "complete voeding" bevat de juiste hoeveelheid taurine. Dat betekent niet dat dit voor alle soorten voer en voor alle merken geldt. Lees voor je Savannah dus altijd voor de zekerheid goed de ingrediënten na.
Kies je er voor om de voeding van je Savannah (deels) zelf samen te stellen, dan moet je er rekening mee houden dat iedere vlees- en vissoort een natuurlijke hoeveelheid taurine bevat die kan verschillen. Bovendien gaat er taurine verloren als je vlees- en vissoorten kookt, bakt of ontdooit. Het is dus belangrijk om je hier voor de gezondheid van je Savannah in te verdiepen.
Water
Katten zijn er om berucht slechte drinkers te zijn; in de natuur drinken katten nauwelijks - het meeste vocht krijgen ze binnen via de prooien die ze opeten. Wanneer het dieet van een kat bestaat uit enkel droogvoer, moet een kat relatief veel water drinken om voldoende vocht binnen te krijgen, en de kans is groot dat ze dat niet doen. Grijp nooit terug op melk, of het nu koemelk, geitenmelk of koffiemelk is, of op andere dranken - dit kan leiden tot spijsverteringsproblemen. Houdt het bij voeding die bedoeld is voor katten.
Het dieet aanvullen met natvoer is bijvoorbeeld een goede oplossing. Het beste en meest simpele dat je kunt doen voor kat is er voor zorgen dat hij de hele dag vers drinkwater tot zijn beschikking heeft, zodat hij kan drinken wanneer hij wil. Gewoon leidingwater in een bakje biedt vaak al uitkomst. Is je kat kieskeuriger, dan kun je er voor kiezen om een drinkfontein neer te zetten; deze zijn doorgaans in staat veel katten te verleiden toch genoeg te drinken, maar ook opgevangen regenwater wordt met plezier gedronken.
Merk je dat je kat plots meer drinkt dan normaal? Hier kan een medische oorzaak aan ten grondslag liggen, en het is dan ook verstandig contact op te nemen met je dierenarts.
8. Verzorging
De Savannah heeft een vrije korte, niet overdreven dikke vacht dat voor zijn baasje redelijk onderhoudsvrij is. Net als bij iedere kat wordt het wel aangeraden om je Savannah te laten wennen aan een borstel of kam. Mocht het nodig of wenselijk zijn om de vacht of huid te onderzoeken, dan is het borstelen of kammen een bekende handeling.
De ogen en oren van een Savannah hebben geen extra aandacht nodig; Kleine hoopjes oogafscheiding in de ooghoeken en overtollig oorsmeer zijn komen uiteraard wel voor, maar dit kun je over het algemeen zelf voorzichtig weg vegen. Oog- en oorproblemen komen bij Savannahs nauwelijks voor, maar uitzonderingen zijn mogelijk. Bij ernstige irritaties en ontstekingen neem je het beste direct contact op met je dierenarts.
Steeds vaker hoor je dat katten gebitsproblemen hebben. Deze komen bij Savannahs vrijwel niet voor, maar toch is het aan te raden om wel geregeld het gebit en tandvlees te controleren – mocht er toch een probleem zijn dan kun je tijdig ingrijpen.
Nagels vergen wellicht de meeste verzorging, omdat de nagels van de ene kat sneller groeien dan die van de ander, en de ene kat de nagels beter of vaker scherpt dan de ander. Nagels die te lang zijn kunnen ergens in blijven haken, en de kat kan zich op die manier bezeren. Een Savannah maakt over het algemeen graag gebruik van een krabpaal, en het is aan te raden om genoeg aantrekkelijke opties aan te bieden. Dit hoeven niet enkel klassieke sisal-krabpalen te zijn, je kunt ook kiezen voor een puur natuur boom stronk. Houd er rekening mee dat je, bij een kat die graag zijn nagels krabt, de krab mogelijkheden ook tijdig vervangt.
9. Fokken met Savannahs
Er komt heel wat kijken bij het fokken van Savannahs, en niet iedere kat is hiervoor geschikt. Het gaat namelijk niet alleen om om het vermeerderen en in stand houden van het ras, of mogelijk zelfs verbeteren van het ras, maar ook om de gezondheid en het welzijn van zowel de huidige als de toekomstige generatie.
Het fokken van Savannahs gebeurt op een verantwoorde en goed doordachte manier. Dat betekent dat hier de nodige kosten mee zijn gemoeid. Denk hierbij aan de aanschaf van goede fokdieren, verschillende (verplichte) onderzoeken en aan de dierenartsrekeningen die soms hoog kunnen oplopen. Er is geen sprake van broodfok - met het verantwoord fokken van Savannah katten zul je niet rijk worden. Dat is ook niet het doel.
Verantwoorde fokkers beschouwen hun catteries als een (uit de hand gelopen) hobby, waarbij het prachtig is om met eigen ogen te zien hoe kittens zich ontwikkelen en langzaam maar zeker de wereld ontdekken. Als kattenliefhebbers halen we hier veel voldoening uit, maar het brengt ook een grote verantwoordelijkheid met zich mee. Fokken is dan ook nooit zonder risico. Tijdens de bevalling kunnen complicaties optreden waardoor een kitten of misschien zelfs de moederpoes het niet overleeft. Als fokker houd je dit soort verdrietige gebeurtenissen altijd in het achterhoofd wanneer er een dekking wordt gepland, tijdens de draagtijd (64 dagen) en als de bevalling aanstaande is.
Overweeg je te fokken met Savannah katten? Zet de voor- en nadelen goed op een rij en verdiep je vooraf goed in het alles wat bij het fokken komt kijken, en vergeet daarbij de kosten niet mee te tellen voordat je daadwerkelijk besluit om met de Savannah kat te gaan fokken.
Wil je meer weten over het fokken met Savannah katten en alle zaken die hierbij komen kijken, zoals wet- en regelgeving, lid worden van kattenverenigingen en het opzetten van je eigen cattery? Neem dan contact met ons op via het contactformulier.