Kayla
Mijn naam is Kayla en ik ben een gesteriliseerde huispoes, geboren in 2012. Mijn mannen-baasje heeft mij als klein kitten opgehaald bij mijn vorige baasje. Mijn baasjes hebben het er nu nog wel eens over hoe ondeugend ik was als kitten. Ze hebben dan ook veel verhalen over mijn jeugdige capriolen te vertellen. Zo heb ik er eigenhandig voor gezorgd dat ze een keer een nieuw raam moesten laten zetten. Kerstbomen en kerstballen waren bij mij ook zelden veilig.
Ik ben een huis-tuin-en-keuken kat van onbestemd ras en dat kun je ook wel aan mij zien. Ik ben dan wel volwassen (en inmiddels een dame op leeftijd) maar ik ben nooit heel groot geworden. Ik ben gezellig klein van stuk, heerlijk zacht en heb Batman-oortjes - mijn oren staan recht op mijn hoofd, waardoor ik een schaduw heb als Batman. Leuk hè?
De meeste streken heb ik achter mij gelaten, maar mijn karakter is niet veranderd. Mijn baasjes omschrijven mij als een lieve, blije kat met een duidelijk eigen willetje. Ik houd er erg van om geaaid te worden, en kom daar ook om vragen. Eigenlijk net zo lang tot je me aait. Wel zo gezellig natuurlijk. Stop je even, dan tik ik je zacht op je hand of arm. Je moet wel je aandacht er bij houden. Ik vind aaien zo fijn, dat ik een beetje ga kwijlen als je het echt goed doet. Ik vergeet dan gewoon mijn speeksel door te slikken. Tsja, ouder worden heeft zo zijn gebreken, maar de meeste mensen vinden het alsnog best schattig.
Ik kan prima samen leven met de andere katten in huis, maar ik ga het liefst mijn eigen gang. Samen spelen doe ik het liefst met mijn baasjes; als de andere katten me in hun spel willen betrekken laat ik luidkeels van me horen dat ik daar niet van gediend ben. Proberen ze het toch, dan laat ik het ze voelen ook. Met deze dame valt niet te sollen.
Overdag ben ik graag buiten waar ik met volle teugen geniet van de grote achtertuin en al het wild dat daar leeft. Het komt nog wel eens voor dat ik een muisje vang. Die neem ik het liefst mee naar binnen, als cadeautje voor mijn baasjes, maar die houden de deur dicht als ze dat zien. Dan blijf ik vaak nog even buiten spelen met mijn vangst.
Mijn volwassen baasjes vind ik het leukst; de kinder-baasjes zijn me iets te druk maar ik tolereer ze wel hoor. Maar als ik kan kiezen, ga ik het liefst bij mijn volwassen baasjes liggen.
