Over ons
Mijn naam is Kimberly van Leeuwen-Bastiaan-Net. Samen met mijn man, 4 kinderen, 1 hond, 6 katten, 11 kippen en 2 hanen, woon ik sinds 2021 in een opgesplitste langgevelboerderij in het gezellige dorp Meijel. We hebben onze woning destijds gekocht met het oog op de toekomst - een groot gezin heeft ruimte nodig, maar die ruimte zou ons ook in staat stellen om iets te doen met onze liefde voor dieren.
Geboren in 1991 ben ik opgegroeid in een warm gezin waar ook al ruimte was voor een grote variatie aan huisdieren - van honden tot katten en woestijnratten. Liefde voor dieren was vanzelfsprekend - maar mijn hart ging uit naar katten.
Ik deed mijn eerste ervaring met raskatten, kattenshows en alles wat er bij komt kijken op toen ik 12 jaar was en mijn moeder besloot om te fokken met het kattenras Burmilla. Dit is een kruising tussen een Chinchilla Pers en een Burmees. Op die leeftijd krijg je als kind genoeg mee, en ik vond alles dan ook ontzettend interessant en hielp graag mee. De verzorging van de kittens heeft veel indruk op me gemaakt.
Na een paar jaar stopte mijn moeder met fokken, maar uiteindelijk begon het toch weet te kriebelen. Circa 7 jaar later pakte ze het opnieuw op, met een ander kattenras: de Egyptische Mau. Inmiddels was ik volwassen en kon ik op en ander niveau meehelpen, en heb mijn moeder en het ras onder andere vertegenwoordigd op kattenshows.
Gedurende mijn schooltijd vond ik een bijbaan bij een kattenhotel. Hier werden katten onder gebracht van baasjes die voor langere tijd van huis waren, en hun kat de beste verzorging gunden. Veel van hen waren raskatten. Dit bracht me op een hele andere manier in contact met katten. Mijn werk bestond uit de gehele verzorging van katten, maar betekende ook dat ik veel aan het schoonmaken was - de klusjes die moeten maar niet altijd even leuk zijn. Dit werk heeft me uiteindelijk wel goed voorbereid op wat de toekomst zou brengen.
Na de middelbare school koos ik voor een studie die aansloot bij mijn vakkenpakket, en een mooie toekomst beloofde. In de praktijk miste ik echter de connectie met dieren in mijn studie - ik switchte van Applied Science naar Dier- en veehouderij. Hier zat ik direct op mijn plek, en heb veel kennis opgedaan over huisdieren, vee en wildlife - kennis waar ik ook nu nog veel aan heb.
Tijdens deze studie heb ik de kans gekregen me toe te leggen op alles wat te maken heeft met katten en katachtigen, en heb ik onderzoek gedaan naar de domesticatie van de kat, het ontstaan van kattenrassen en de negatieve resultaten van het doorfokken. In deze periode heb ik ook stage gelopen in Zuid-Afrika, waar ik onderzoek deed naar de verschillen tussen jachtluipaarden die door hun moeder worden opgevoed, en jachtluipaarden die met de hand worden opgevoed met het oog op hun gezondheid, karaktereigenschappen, nakomelingen, etc. Deze periode heeft ontzettend veel indruk op me gemaakt en hier heb ik veel goede herinneringen aan.
Na thuiskomst richtte ik me op mijn afstuderen, hierbij heb ik mijn best gedaan een opdracht te vinden die aansluit bij mijn interesses. Deze vond ik via stichting Zodiac Nature Watch bij Zooparc Overloon, waar ik de mogelijkheden heb onderzocht van een ambassadeursprogramma met servals. Hiervoor heb ik een uitgebreid rapport opgezet over alle facetten van een ambassadeursprogramma, wet- en regelgeving, ethische aspecten, zoönosen, protocollen en praktische toepassing. Destijds wist ik uiteraard nog niet welke rol servals zouden spelen in mijn toekomst.
Na mijn studeertijd richtte ik me op de toekomt. Het was mijn droom om moeder te worden, en het duurde niet lang voor ik iemand ontmoette met wie ik direct een klik voelde: inmiddels mag ik deze man mijn echtgenoot noemen. We stichtten samen een gezin, en mijn kinderen werden mijn eerste prioriteit. Mijn ambitie om werk te maken van mijn passie voor katten en katachtigen werd op een laag pitje gezet.
Toch begon het weer te kriebelen, met name na de geboorte van mijn jongste dochter in 2020, en het kopen van ons huis in 2021. We hadden nu de ruimte, maar waar moest ik beginnen? Mijn carrière had me een hele andere kant op gestuurd, in het dagelijks leven was ik vergunningverlener voor de Wet natuurbescherming - naast het verzorgen van mijn eigen katten was mijn hands-on ervaring met katten de laatste jaren beperkt.
Ik begaf me online op social media en via via ben ik per toeval in contact gekomen met een Savannah fokker. Zo kwam ik uit bij een noodkreet voor het herplaatsen van een Savannah. Deze F3 kater werd gehouden in België, maar daar geldt een verbod op het houden van Savannahs. De kans bestond dat de kat zou worden ingeslapen terwijl hij in uitstekende gezondheid verkeerde. Een paar dagen later zat ik in de auto om de Savannah op te halen, niet goed wetend wat voor kat ik eigenlijk in huis haalde maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen deze kat aan zijn lot over te laten. Zodoende kwam Noa in mijn leven - in plaats van hem te herplaatsen, mag deze lieve en aanhankelijke kat de rest van zijn leven bij ons blijven.
In het kader van herplaatsen hebben we niet lang daarna nog een Savannah opgevangen - hem hebben we daadwerkelijk weten te herplaatsen. De ervaring met Noa en deze andere Savannah leerde me echter dat het een grote impact heeft op mij en mijn gezin om alles te laten vallen en gehoor te geven aan een noodkreet voor (tijdelijke) opvang.
Met de Savannah fokker die me destijds getipt heeft over Noa heb ik al deze jaren contact gehouden. Nu mijn kinderen wat ouder zijn, kriebelde het toch weer om echt iets met katten te doen. Dat was het moment dat deze Savannah fokker me een bericht stuurde dat ze een nestje met F6 kittens had; Had ik geen interesse? Het bleef door mijn hoofd spoken, mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Ik had inmiddels ervaring met Savannahs dankzij Noa en de herplaatste Savannah, en verdiepte me in het fokken van dit specifieke ras. Na overleg met mijn man was de knoop doorgehakt en heb ik een poesje uit het nestje F6 kittens aangeschaft. Met Gaia treed ik in de voetsporen van mijn moeder en start ik mijn eigen cattery.
Ik heb me officieel als cattery laten registreren, waar bij ik direct een naam moest opgeven. De keuze is gevallen op de naam SavVal, een samenstelling van Savannah en serval, een verwijzing naar het kattenras en de oorsprong van het ras.
Als lid van verschillende raskattenverenigingen is het mijn doel om mensen tijdens kattenshows kennis te laten maken met de Savannah als ras ook al worden Savannahs bij Nederlandse raskattenverenigingen niet erkent als ras en zullen we nooit een prijs winnen. Het is mijn hoop dat bezoekers verliefd worden op dit mooie, energieke en trouwe kattenras, en dat Gaia ons zal verblijden met een aantal mooie nestjes kittens die bij liefhebbers een warm thuis zullen vinden.
Wie weet zien we jou in de toekomst op een kattenshow!
